“Wij worden een kennisloket met praktische info waar mensen iets aan hebben”

Het Vlaams Infrastructuurfonds voor Persoonsgebonden Aangelegenheden (VIPA) krijgt een nieuwe taak, vertelt beleidsadviseur Christophe Cousaert. ‘We worden een kenniscentrum, een belangrijke extra functie die we volop aan het voorbereiden zijn.’

Wat doet het VIPA op dit moment?

Wij subsidiëren welzijns- en gezondheidsvoorzieningen: ziekenhuizen, kinderdagverblijven, CAW’s, enzovoort. In principe dekken onze investeringssubsidies zestig procent van de bouwkosten. Naast subsidiëring verstrekt het VIPA ook overheidswaarborgen op de door de voorzieningen afgesloten leningen, waardoor zij aan voordelige voorwaarden kunnen lenen. Voor de ziekenhuizen, woonzorgcentra en voorzieningen voor personen met een handicap zijn de subsidiesystemen momenteel volop aan het wijzigen, waardoor zowel het subsidiepercentage als de voorwaarden in de nabije toekomst zullen veranderen.

Maar binnenkort krijgen jullie er dus een extra taak bij.

Ja, in het regeerakkoord is voorzien dat wij deze legislatuur, naast onze bestaande functie, evolueren tot een kenniscentrum. Dat zit nog volop in de voorbereidende fase. Het is de bedoeling dat we op termijn drie grote functies zullen hebben: steun en begeleiding geven bij de realisatie van zorginfrastructuur (naast middelen dus ook kennis leveren aan de klanten), het beleid voorbereiden en evalueren en samenwerken met andere beleidsdomeinen en partners om kennis en ervaringen te delen en kruisbestuivingen te doen ontstaan. Bij het Departement Wonen zullen we bijvoorbeeld aandacht vragen voor zorg: toegankelijke woningen, nieuwe combinaties van woon- en welzijnsprojecten... Wij worden geen typische wetenschappelijke ‘kennisleverancier’ – zoals een universiteit – maar eerder een kennisloket waar informatie samenkomt en wordt ontwikkeld wanneer nodig.

Welke verwachtingen zijn er rond die nieuwe taak?

We zitten nog volop in een voorbereidingstraject, waarbij we veel belang hechten aan de mening van medewerkers en stakeholders. Na een denkdag in maart 2014 – waar onder meer experts uit bestaande kenniscentra hun ervaringen kwamen delen – hebben we intern onze missie en visie uitgewerkt. Die hebben we dan afgetoetst bij een 30-tal partners in 2014: ziekenhuizen, woonzorgcentra, koepelorganisaties… Daaruit bleek dat er vooral nood is aan het samenbrengen van praktische kennis op één info- en kennispunt. Geen studies waar niemand iets aan heeft. Bij kleine initiatieven gaat het echt om basisinformatie: waarop moet ik letten als ik een crèche wil bouwen, welke voorschriften zijn er voor de bouw van woonzorgcentra, enzovoort. De grote spelers (vooral ziekenhuizen) hebben die knowhow over procedures meestal in huis, maar zij zijn vooral vragende partij voor het samenbrengen van de diverse kennis en zijn op zoek naar de laatste nieuwigheden en trends. Nu voert elke ziekenhuisdirecteur die wil bouwen of renoveren zijn eigen zoektocht (studiereizen, beurzen, website, bevragen collega’s…), om de nieuwste trends te ontdekken. Uit de bevraging blijkt dat er relatief weinig kennis wordt gedeeld: dat gebeurt soms toevallig of ad hoc, maar er is nog geen centraal verzamelpunt waarin alles gebundeld staat. Die leegte willen wij mee invullen.

Een belangrijke taak voor een relatief kleine organisatie.

Absoluut. Om nu snel op het juiste spoor te komen, hebben we in 2015 de hulp van consultant Ernst & Young ingeschakeld. In juni en oktober 2015 bepaalden we aan de hand van workshop met collega’s de thema’s en nadien tekenden we een concreet transitieplan uit. Eind 2015 werden de thema’s waarrond we kennis willen verzamelen, zoals duurzaamheid en financiën, gevalideerd,. Deze thema’s werken we nu uit in concrete actieplannen. Welke kennis willen we, hoe verzamelen we die en tegen wanneer willen we die. Als klein team moeten we ook maximaal steunen op ons netwerk. We zullen dus ook in de toekomst samenzitten met stakeholders: architecten, banken, koepelorganisaties… Welke thema’s en items zijn voor hen belangrijk en welke kennis hebben zij? Wanneer ons transitieplan helemaal klaar is, leggen we dit voor aan minister Vandeurzen. Eenmaal we een fiat hebben, kunnen we echt beginnen.